Взе асансьора до шестия етаж. Там обичаше да ходи най-много, защото получаваше големи пачки, които миришеха на власт.
Почука няколко пъти, но по-тихо. Не искаше да безпокои излишно момичето, което живееше тук (това го разбра от тефтера си, иначе не помнеше много-много). Когато тя не се появи обаче, търпението му започна да се изпарява и той удари по дървената врата няколко пъти. Звукът отекна в коридора като предупреждение за останалите наематели на етажа.
- Госпожице... - той сведе поглед, за да разчете почерка си, - ... Фенел, идвам за наема.